In 2018 stelde ik mijzelf het doel om wat meer van de wereld te zien. Ondertussen heb ik al wat landen binnen Europa mogen afstrepen van mijn lijstje. Deze keer is het Oostenrijk! Het is niet alleen mijn 10e reis, maar ook het 10e land wat ik in deze tijd bezoek! Ik mag zeker niet klagen. Deze keer ging ik met Ademar, een vriend van mij. Tijd om te vertellen wat ik in dit prachtige land tot dusver heb beleefd. 

De eerste 2 nachten verbleven we in Duitsland. De 1e nacht om bij te komen van de rit door Duitsland en de 2e nacht omdat we naar het concentratiekamp in Dachau wilden. Hierover heb ik een aparte blog geschreven. 

We reden eerst naar Berchtesgaden. We konden pas om 15.00 uur bij ons verblijf vlakbij Salzburg terecht, dus besloten we eerst een bezoek te brengen aan de zoutmijn in dit prachtige gebied. 

Zoutmijn Berchtesgaden

Vlakbij de zoutmijn konden we parkeren. Je betaalt hier € 3,50 voor de eerste 3 uren die je er staat. Vervolgens moesten we een stukje lopen naar de kassa. Een entreeticket kost € 22,50 per persoon. Hiervoor krijg je een begeleide rondleiding van ongeveer een uur. We moesten een uurtje wachten en konden met de lichting van 13.20 uur mee.

Eenmaal door de toegangspoortjes kwamen we uit bij een grote garderobe. Hier hingen honderden overalls. De dames achter de balie hadden aan 1 blik genoeg om te zien welke maat je nodig had. Eindelijk eens geen gestuntel met dingen die mij niet passen. Eerlijk gezegd, vond ik dat hij me goed stond: I was killing it!

Er werd ons duidelijk gemaakt dat we geen foto's mochten maken en dat we al onze spullen achter konden laten in de daarvoor bestemde kluisjes. Alle foto's die je ziet heb ik dan ook vakkundig van hun website en andere reissites geplukt. We dropten onze bagage en toen we onze overall aan hadden werden we op een treintje gezet die ons 650 meter de grot in voerde. We stapten uit bij de zoutkathedraal waar de rondleiding begon met een laser/ lichtshow. Daarna werden we in groepjes van 4 op een grote houten glijbaan gezet die ons in een sneltreinvaart vele meters naar beneden bracht. Goh, wat had ik een vlinders in mijn buik zeg! Onderweg maakten ze een foto van ons. Nou, die heb ik niet eens durven bekijken naderhand. 

Aan de hand van animaties lieten ze ons zien dat er duizenden jaren geleden een zoutrijk meer op deze plek was, die door de jaren heen langzaam werd opgeslokt door de berg waar we ons in bevonden. Het meer verdampte waardoor er grote hoeveelheden zout in de berg ontstonden. De mijn wordt ondertussen al meer dan 500 jaar gebruikt om zout te winnen. Er zijn zelfs bewijzen dat er voor die tijd al zout gewonnen werd door de Kelten. Het is dan ook de oudste actieve zoutmijn.

Er wordt nog steeds dagelijks zout gewonnen. Er worden metingen gedaan om te bepalen op welke plek ze het meeste zout kunnen winnen. Hier gaan ze dan aan de slag met de boor en vervolgens laten ze de ruimte vol water lopen zodat de zoute massa naar beneden zakt en ze het makkelijk af kunnen voeren. Zo'n ruimte wordt elke dag groter, waardoor er steeds meer water bij gepompt moet worden. Vervolgens gaat het met een pijpleiding van zo'n 20 kilometer naar de fabriek die er zuiver wit zout van maakt. Dit is al een opgave op zich, gezien het hoogteverschil op deze route.

De mijnwerkers beginnen om 6 uur 's ochtends met een gebed voordat ze afdalen in de mijn. Hiervoor gebruiken ook zij de glijbanen maar ook liften. Het geloof is voor mijnwerkers een hoogstaand iets, want het is geen ongevaarlijk werk wat ze doen. Rond 14.00 uur zijn ze weer vrij om naar huis te gaan.
Naast de testen en graafwerkzaamheden is er een reddingsploeg die regelmatig oefent. Als er wel ongelukken gebeuren kunnen ze dan zo vlot mogelijk de slachtoffers uit de mijn halen. 

Na al deze informatieve filmpjes mochten we nog een keer op de glijbaan en daalden we af naar het spiegelmeer. Hier werden we met zijn allen op een boot gezet om van een prachtige lichtshow te genieten. Iedereen viel stil en leek het moment in zich op te nemen. Het ruige stenen plafond weerspiegelde in het meer, waar het ook zijn naam aan te danken heeft. Daarna gingen we met een lift terug omhoog om vervolgens weer gezellig met zijn allen hutje mutje op het treintje te stappen. Jaarlijks komen er zo'n 200.000 bezoekers naar de zoutmijn in Berchtesgaden.

Ik was in Polen ook bij een zoutmijn geweest. Toch was het een totaal andere ervaring. Hoewel het erg toeristisch is heb ik genoten van de opzet en de vlotte doorstroom. Wij waren met een Hongaarse groep mee, dus het audiokastje wat wij meekregen was zeer welkom. Als je in de buurt bent? Zou ik zeker eens een kijkje wagen!

Hangar 7 bij Salzburg

Uiteraard moet je altijd een middenweg zoeken als je samen op reis bent. De ene vindt dit mooi, de ander dat. Ademar wilde graag bij Hangar 7 kijken. Een groot gebouw in de vorm van een grote glazen koepel waar Redbull zijn vliegtuigen, helicopters, auto's en andere zaken bewaard.

De toegang was gratis, het parkeren ook. Ik heb er echter niet zoveel over te vertellen, of misschien komt het omdat mijn interesse hier niet ligt. Daarom alleen wat foto's. Het is mij door dit bezoek wel duidelijk geworden waarom het drankje Redbull zo prijzig is, want er is veel geld nodig om dit soort zaken te onderhouden en sponsoren. 

De Lammerklamm

Op zo'n 40 minuten rijden van Salzburg vindt je de Lammerklamm. Een zeer indrukwekkende kloof met steile rotswanden, flinke stroomversnellingen van het water en een prachtig uitzicht. Je kan de kloof bezoeken tussen medio april tot eind oktober, ongeacht de weersomstandigheden. Een entreekaartje kost € 8,- en de parkeerkosten zijn gratis.

De wandeling is ongeveer een kilometer en je gaat via hetzelfde pad weer terug. De hoge rotswanden torenen boven je uit terwijl je onder je het helder blauwe water hoort kolken. Het pad is niet vlak, en je moet je weg vinden tussen verschillende stenen en houten loopplakjes. Ook kan je enigszins wat hoogteverschil verwachten waarbij je wel ondersteund wordt door touwen, trappen of bruggen. Het was een warme dag dus liepen we lekker rustig aan en zochten hier en daar een schaduwplekje om te rusten. Na de wandeling hebben we nog zo'n anderhalf uur op het summiere terrasje (lees: partytent met 3 bierbanken) gezeten en kwamen we nog een Nederlands stel tegen waar we mee in gesprek raakten. Daarna met gierende banden naar het huisje om te douchen en lekker met de voetje omhoog van onze welverdiende rust te genieten. 

Dagje aan de Königssee

Het was tijd om een dagje niets te doen en lekker tot rust te komen. Waar kan je dat beter doen dan aan een blauw meer met een prachtig uitzicht op de bergen? Dus op naar de Königssee!
We konden hier een rondvaart doen, maar eerlijk gezegd genoten we al genoeg op de steiger.
Ademar durfde het aan om te zwemmen, ik heb het lekker bij pootjebaden gehouden. Wel vraag ik me af of mijn factortje 30 voldoende was, want die avond was ik zo rood als een kreeft rondom mn gezicht, hals, armen en knieën. Gelukkig trok dit snel genoeg weer weg. Ik heb genoten en kon echt even landen. 

Vorige

Home

Volgende