Comomeer & Toscane
Orrido di Bellano
Op maandag is het inderdaad een stuk rustiger in het centrum van Bellano. Moeiteloos vond ik een parkeerplekje vlakbij een kerkje en liep de trappen op richting de kloof. Ik hou van dit soort dingen en was best wel verbaasd dat dit midden in een dorpje te vinden was. De entreekosten bedragen € 5,- en eerlijk gezegd ben je er binnen een half uurtje wel doorheen. Het prachtige blauwe water, het ruizen van de waterval en de aangename temperatuur maken het een fijne plaats om te vertoeven. Met mijn camera in de aanslag maakte ik wat mooie filmpjes van het geheel en liep daarna het centrum in. Langs het Comomeer heb je hier prachtige plekjes om een terrasje te pakken of een hapje te eten. Ook is het geen straf om hier langs de kust te lopen op de boulevard-achtige stoepen. Het is een geliefd dorpje te zien aan de vele mensen die het aantrekt. Maar wat wil je ook met zo'n uitzicht.
Na deze maandag heb ik weinig anders gedaan dan rondrijden en genieten van het uitzicht. Soms stopte ik ergens in een park en de andere keer vond ik het wel best en ging ik terug naar mijn verblijf.
Toscane
Vanaf Civate was het ongeveer 4 uurtjes rijden naar Versillia in de Apuaanse Alpen net boven de stad Pisa. Eerst een stuk op de autosnelweg tussen al die agressievelingen en daarna weer de bergweggetjes op. Zei ik voorheen dat ik in de 2 de berg op ging, hier ging ik in de 1e versnelling de berg op, zo steil waren sommige hellingen. Op sommige stukken was ik echt bang om tegenliggers tegen te komen, want er was gewoonweg geen ruimte voor. Alles ging prima maar ik vind het hier in Italië gewoon vermoeiend om te rijden.
Ik keek erg uit naar dit verblijf en had wederom bekeken wat er in de buurt te doen was. Alleen het uitzicht zou mij toch al moeten vermaken? Ik maakte een verkeerde inschatting. Waar wij in Nederland een uurtje over 100 kilometer doen, doe ik er hier 2 of 3 uren over om op een bestemming te komen. Ook had ik het vermoeden dat ik hier mijn rust wel kon vinden. Mwah, dat was niet zo. Het warme weer, het niet hebben van een airco, een niet werkende wifi en allerlei insecten / beestjes maakten het er in mijn optiek niet leuker op.
De eerste avond kreeg ik visite van een Hoornaar. Zo'n mega grote wesp die wel 4-5 cm groot is. Dit beest was mee naar binnen gekomen hoewel ik nog zo voorzichtig was en alles gesloten hield. Ik zat onder een grote papieren lampion en dit monster kon het niet laten om de lamp keer op keer aan te vallen. Als een kind heb ik m'n spullen gepakt en heb mezelf in mijn slaapkamer opgesloten. Ik haat die beesten. De volgende ochtend heb ik hem niet meer gezien, waarschijnlijk lag hij ergens dood achter de bank ofzo. Toch, als ik in de dagen daarna op een kruimeltje of een steentje stond, schrok ik me elke keer te pletter. Tsja, held op sokken I know - But the fear is real!
Na de 3e dag zag ik het even niet meer zitten. Ik verveelde mij, had het warm en kon mijzelf niet motiveren om op pad te gaan. De eerste tranen in mijn vakantie vloeiden en ik belde mijn moeder op om troost te zoeken. Ik vertelde haar dat ik heimwee had en mij ineens besefte dat ik héél erg ver van huis was. Dat dit mij paniek bezorgde maar dat ik het verblijf nog 4 dagen gehuurd had. Ze sprak de verlossende woorden die ik eigenlijk wilde horen: "Dan kom je toch lekker thuis? en als je onderweg nog wel iets leuks tegenkomt kan je daar altijd nog even kijken." Daarna nog een telefoontje van mijn vriendin Elsa die bovenstaande bevestigde en toen maakte ik de beslissing: Het is wel mooi geweest! Ik pak m'n zooi in en ik rij morgen terug naar Duitsland. Ik wil naar huis!
Gisteren dus lekker m'n spulletjes ingepakt en de host geappt. Als ik niet te laat naar bed zou gaan, dan kon ik morgen ook lekker vroeg vetrekken.
Ik deed alle lampen uit en opende wat ramen. Voor de ramen zitten luiken (geen horren). Ik bedacht me: Als ik deze luiken open laat, dan komt er lekker veel frisse lucht binnen. De volgende gedacht was: Maar wat nou als er een vleermuis ofzo binnenkomt? Deze gedachte deed ik meteen van de hand en ik zei tegen mezelf dat ik me niet zo aan moest stellen. Die kans zou wel erg klein zijn. Rond 10 uur sliep ik in de meest verkoelde slaapkamer tot dan toe.
Om 1 uur werd ik wakker van een geluid. Ik hoorde elektriciteit knetteren. De ventilator op mijn slaapkamer draaide niet meer. Toen ineens felle lichten.
Een kijkje uit het raam en het was mij duidelijk: Het bliksemde als een malle. Ik had veel vaker onweer gehoord, maar hier was geen geluid van onweer, enkel het geluid van bliksem. Heel bizar. Ik pakte mijn telefoon en sprong op van mijn bed omdat ik een seconde dacht dat er kortsluiting was ontstaan, en gezien mijn ervaring met het bijna afbranden van huizen stond ik meteen op scherp.
Ineens voel ik een windvlaag langs mijn gezicht en vervolgens hoor ik een flapperend geluid tegen het plafond. Ik sprong de badkamer in en sloot geschrokken de deur achter mij. De lampen deden het niet, maar mijn zaklamp wel. En ja hoor! Een fucking vleermuis!!!
Ik was echt bang! Ik wilde de badkamer niet uit en hoopte het beest (tegen beter weten in) af te leiden met mijn zaklamp. Toen pas dacht ik helder na. Dat beest ziet helemaal niets, wil graag naar buiten maar weet niet hoe. Ik opende het badkamer raam en ben toen gaan fluiten en 'oeh oeh' geluiden gaan maken. En ja hoor! Na een tijdje ging het beest weg! Wat een geluk!!! Toen natuurlijk als de sodemieter de luiken dicht gedaan!
Het hele huis zat zonder stroom en ik vroeg me af of ik de verhuurder moest berichten. Echter waren ook de lantaarnpalen op straat uit. Na rustig wachten begon om 3 uur mijn ventilator weer te blazen. Ook gingen de lantaarnpalen weer aan en de achterlichten bij de buren. Het was dus iets algemeens.
Om 6.15 uur stapte ik in mijn auto en heb vandaag de eerste 9 uren afgelegd richting Binzen in Zuid-Duitsland. De 1e helft heb ik gehad, morgen de 2e helft. Dit was me de vakantie wel zeg. Ik heb zo'n zin om weer naar huis te gaan. Toch is mijn missie geslaagd en heb ik zoveel prachtigs gezien en meegemaakt.
